در چنین روزی در سال 1976 میلادی آندره مالرو رمان نویس ، مورخ هنر و مقام رسمی فرانسه دار فانی را وداع گفت . او به هنگام مرگ هفتاد و پنج سال داشت . آندره مالرو ، نویسنده ، سیاستمدار و خاور شناس شهیر فرانسوی در خانواده ای متمول دیده به جهان گشود . وی پس از گذراندن دوران دبیرستان به دانشکده رفت و به فراگرفتن زبان ها و ادبیات مشرق زمین پرداخت . مالرو در اوان جوانی و در بین سالهای 1925 تا 1927 به سرزمین هندوچین سفر کرد و در جنبش های آزدایخواهی این کشور ها شرکت جست . او همچنین در جنگ های اسپانیا در بین سالهای 1936 تا 1939 میلادی شرکت کرد و پس از کوشش های سیاسی به فرانسه بازگشت و به کارهای ادبی سرگرم شد . آندره مالرو در حالی پا به عرصه زندگی ادبی گذاشت که جنگ جهانی اول اروپا را در هم شکسته بود. جنگ پایان یافته بود اما برای اولین بار زیان وارده به فاتحان به بزرگی خسارتی بود که شکست خوردگان متحمل گشته اند. تشویش بر فکر و روح انسان این دوره حاکم شده بود و ارزشهای سنتی به سختی متزلزل شده بودند . گذشتن از چنین شرایطی نیازمند کوشش فکری و ذهنی خاصی است. بنابراین نویسندگان این دوره همچون مالرو متعهد شدند تا مفهوم جدیدی از انسان، به انسانهای خسته از جنگ ارائه دهند . مالرو نویسندگی را از راه روزنامه نگاری آغاز کرد . نخستین کتاب او به نام فاتحان در سال 1928 منتشر شد . زندگی مالرو بیشتر وقف کوشش های سیاسی و ادبی شده است . نوشته های او همه از تجربه های سیاسی و کوشش های اجتماعی متاثر است . او جنبش ها ، انقلاب ها و فداکاری های آزادی خواهی را که بیشر رنگ شرقی دارند به تصویر می کشد . کتاب های ضد خاطرات ، سرنوشت بشر و امید بشر او را به شهر ت بسیار رساندند . کتاب روانشناسی هنر وی داستانی است که به اوج زیبایی شناسی دست یازیده است .