درچنین روزی درسال 682هجری قمری علامه حلی « فخر المحققین» نابغه بزرگ ، فقه ومحقق والامقام به دنیا آمد . حسن بن یوسف بن علی بن مطهر حلی ، معروف به علامه حلی ، یکی از اعجوبه‏ های روزگار است که درفقه واصول و کلام ومنطق و فلسفه و رجال و غیره‏ کتاب نوشته است ، در حدود صد کتاب از آثار خطی یا چاپی او شناخته شده‏ که بعضی از آنها به تنهائی ( مانند تذکره‏الفقهاء ) کافی است که نبوغ او را نشان دهد . علامه کتب زیادی در فقه دارد که غالب آنها مانند کتابهای‏ محقق حلی در زمانهای بعد از او طرف فقهاء شرح و حاشیه شده است .  در فقه شاگرد دائی خود" محقق حلی" و در فلسفه و منطق شاگرد خواجه نصیرالدین طوسی بوده است ، فقه تسنن را نزد علمای اهل تسنن تحصیل‏ کرده است . او استادان بسیاری داشته است که از میان آنها میتوان به خواجه نصیر الدین طوسى،کاتبى قزوینى،حکیم منطقى شافعى معروف به‏دبیران اشاره کرد و از اساتید علوم منقول او مى‏توان از دایى با فضیلت‏خویش،محقق حلى،ووالد ماجد خویش،شیخ سدید الدین یوسف و سید احمد بن طاوس و برادرش سیدعلى بن طاوس و ابن میثم بحرانى و پسر عموى مادر خویش،شیخ نجیب الدین یحیى‏و شیخ تقى الدین عبد الله بن جعفر بن على صباغ حنفى و شیخ عز الدین فاروقى‏واسطى اشاره نمود . همچنین وی  داراى حوزه وسیع و پربرکتى بوده است و شاگردان متعددى از مکتب فقه واصول او فارغ التحصیل گردیده‏اند و جالب توجه آن است که خواجه نصیر الدین‏طوسى را از شاگردان فقهى او به شمار آورده‏اند،آنچنان که او استاد معقول و ریاضیات‏علامه بوده است و این نوع مبادله و تفاهم فرهنگى در جمع دانشمندان ما بى‏سابقه نبوده است. ( شهید مرتضی مطهری ، خدمات متقابل اسلام و ایران )
سید مصطفى تفرشى،صاحب کتاب‏«نقد الرجال‏»مى‏گوید:«علامه آن قدرفضیلت و شان و اعتبار دارد که بهتر آن است که توصیف نشود،چون توصیفها وتعریفهاى من چیزى بر شان او نمى‏افزاید.او بیش از هفتاد جلد کتاب دارد که هر کدام نشانگر نوعى از فضیلت و نبوغ و علم و دانش اوست...».   الابحاث المفیده فی تحصیل العقیده ،  ابطال الجبر،  الفین بین الصدق و المین ، تبصرة المتعلمین فی احکام الدین ، تذکرة الفقهاء  ، تسلیک الاذهان الى احکام الایمان ، تلخیص الکشاف  ، تلخیص المرام فی معرفة الاحکام ،   ،منهاج الاستقامه  ، القواعد  و الارشاد از مهمترین آثار اویند . آن عالم ربانی سرانجام  پس از عمرى تلاش و کوشش در راه احیاى شریعت حقه اسلام ،در بیست ویکم محرم الحرام‏726 هجرت در حله به دیار باقی شتافت . پیکر مطهر مطهر حلی را  در جنب رواق مطهر مرتضوى(ع)از ایوان طلا دفن کرده اند .