در چنین روزی در سال1344 ه ش شهیدان بخارایی ، امانی ، صفار هرندی و نیک نژاد عاملان اعدام حسنعلی منصوراز جمعیت موتلفه اسلامی به در جه شهادت نایل آمدند . صادق امانی، رضا صفار هرندی، محمد بخارایی، علی نیک نژاد، قطره ای از دریای بیکران دلاوری و مردانگی بودند، که در مکتب امام امت درس عزت و سربلندی و سرفرود نیاوردن در برابر استکبار را به خوبی آموخته و موفق به کسب امتیاز ممتاز در این مکتب شده بودند.این چهار شهید بزرگوار پس از وقایع 15 خرداد 1342 با تشکیل هسته های اولیه هیئت های مؤتلفه اسلامی به مبارزه با رژیم ستمشاهی دست یازیدند . از مهمترین اقدامات این گروه اعدام انقلابی حسنعلی منصور بود . حسنعلی منصور در دوران انقلاب سفید شاه دومین نخست وزیر عصر انقلاب سفید شد . در همین دوره بود که طرح لایحه کاپیتولاسیون (حق قضاوت کنسولی) به اتباع آمریکایی مطرح شد . حسنعلی منصور با جدیت تمام ننگین ترین لایحه تاریخ ایران را به مجلس برد تا آن را به تصویب برساند . وی علیرغم مخالفت های مردمی و همچنین بیانات حضرت امام خمینی ره در این زمینه تلاش های بسیاری کرد و سرانجام آن را به تصویب رساند . تصویب کاپیتولاسیون خشم مردم را برانگیخت .
امام خمینی ره هم در حضور هزاران نفر از مردم قم وتهران که از ساعاتى پیش در منزل و کوچههاى اطراف منزل امام اجتماع کرده بودند بیانات تاریخى خود را علیه کاپیتولاسیون ایراد کرد. امام ره سخنان خود را پس از نام خدا با آیه انا لله و انا الیه راجعون آغاز کردند و فرمودند : من تاثرات قلبی خودم را نمی توانم اظهار کنم ، قلب من در فشار است . از روزی که مسایل اخیر را شنیدم، خوابم کم شده ، ناراحت هستم ... ایران دیگر عید ندارد، عید ایران را عزا کردند...عزا کردند و چراغانى کردند، عزا کردند و دسته جمعى رقصیدند، ما را فروختند، استقلال ما را فروختند، باز هم چراغانى کردند، پایکوبى کردند...عزت ما پای کوب شد ، عظمت ایران از بین رفت ...آقایان! من اعلام خطر می کنم . ای ارتش ایران! من اعلام خطر می کنم . ای بازرگانان ایران! من اعلام خطر می کنم . ای علمای ایران ! من اعلام خطر می کنم . ای علمای ایران ! ای مراجع اسلام من اعلام خطر می کنم . ای فضلا ! ای طلاب ! ای حوزه های علمیه ! ای نجف ! ای قم ! ای تهران ! ای شیراز! من اعلام خطر می کنم والله گناهکار است کسی که داد نزند ، والله مرتکب کبیره است کسی که فریاد نزند . سخنان تکان دهنده، متاثر کننده و مقطع امام، هر بار با فریاد شیون و زارى مردم حاضر همراه مىشد. حسنعلی منصور سرانجام در سال 1343 ه ش به درک واصل شد .