در چنین روزی در سال 1171 میلادی ایوبیان در مصر قدرت را در دست گرفتند .
به نقل از کتاب تاریخ دولتهاى اسلامى و خاندان حکومتگر ج 1 ، نویسنده: استانلى لینپل :
مؤسس دولت ایوبیان، صلاح الدین یوسف بن ایوب مشهور به صلاح الدین ایوبى است.ایوب و برادرش شیرکوه در اواسط قرن ششم هجرى به خدمت اتابک نور الدین محمد زنگى در آمدند و پس از مدتى شیرکوه و برادرزادهاش صلاح الدین، از طرف نور الدین براى سرکوبى با شورشهائى که در مصر بروز کرده بود به آن دیار روان شدند.شیرکوه و صلاح الدین براى اولین بار در سال 559 ه ق و براى دومین بار در سال 562 ه ق به مصر رفتند تا آنکه العاضد آخرین خلیفهى فاطمى ـ شیرکوه را براى جبران خدماتش به وزارت خود برگزید .پس از مرگ ناگهانى شیرکوه، صلاح الدین در سال 564 هجرى وزارت را در دست گرفت و به الملک الناصر ملقب گردید.او بزودى زمام کارها را در دست گرفت و پس از مدتى العاضد را در سال 567 ه از خلافت خلع کرد و فرمان داد که به نام خلیفهى عباسى المستضىء بالله خطبه بخوانند.با وجود آنکه این تغییر عظیم با آرامش تمام انجام یافت، اما باعث شد که بین صلاح الدین و فرماندهاش یعنى اتابک نور الدین اختلافاتى بظهور رسد. اگر نور الدین در سال 569 ه وفات نکرده بود، بدون تردید نبردى میان آندو بوقوع مىپیوست.پس از مرگ نور الدین، صلاح الدین ایوبى ظاهرا نسبت به الملک الصالح اسماعیل بن نور الدین اظهار اطاعت کرد ولى پس از مدتى استقلال کامل خود را اعلان نمود.در دوران صلاح الدین مذهب اهل تسنن به جاى تشیع که در دوران خلافت فاطمیان رسمى شده بود شایع شد و مکه و مدینه نیز که قبل از او تحت نظارت و حکومت خلفاى مصر قرار داشت در این دوران همچنان در دست صلاح الدین باقى ماند.در سال 569 ه صلاح الدین، برادرش تورانشاه را به حکومت یمن منصوب کرد و شعبهى ایوبیان یمن به همین ترتیب بوجود آمد .صلاح الدین پس از آن متوجهى سوریه شد و در سال 570 هجرى وارد دمشق گردید و علیرغم وجود خاندان نور الدین زنگى، متصرفاتش را وسعت داد تا آنکه بین سالهاى 570 تا 572 ه (1174 ـ 1176 م) حدود مملکت خود را تا رود فرات تثبیت کرد.صلاح الدین تا قبل از وفات الملک الصالح، پسر نور الدین زنگى در سال 579 ه (1183 م) بر حلب دست درازى نکرد